Op 7 april
wordt Ewan 1 jaar oud! Helemaal trots zijn wij, op Ewan en op onszelf. Dit jaar
is zo goed gegaan. We organiseren voor Ewan een klein partijtje en nodigen bevriende
zeilers uit. Ewan krijgt taart met kaarsjes en wordt verwend met cadeautjes. De
boot hangt vol vlaggetjes. Hij begrijpt niet echt wat er aan de hand is, maar
hij vindt het wel gezellig en de plak cake gaat snel bij hem naar binnen. Voor
de ballonnen is hij bang, die mogen niet te dicht in de buurt komen.
Van ons
krijgt Ewan een loopfietsje/loopauto. Aan boord is er niet heel veel plek om
erop te rijden maar in de dorpjes die we aan doen wel. In de winkel, bij de
aanschaf, zat hij al glunderend op de loopauto.
Ondertussen
loopt Ewan al graag terwijl hij met twee handen de onze vasthoudt. En langzaam
aan oefent hij nu met maar één hand vasthoudend. Ook kan hij de trap opklimmen,
soort van nieuwe hobby. Erg leuk maar voor ons ook wel lastig haha.
Foto: De boot vol vlaggen.
Duiken en snorkelen
De British
Virgin Islands is een rotsachtige groene eilandengroep. Het aantal
verlaten witte stranden met palmbomen valt ons ietwat tegen maar ik denk dat
dat komt doordat we al zo verwend zijn met mooie plekken en ankerbaaien. De
eilanden liggen dicht bij elkaar wat betekent dat we onze tochtjes niet hoeven
te plannen. ´s Ochtends bekijken we rustig of we ergens anders heen gaan.
Hoogstens een paar uur varen en dan zijn we op een nieuwe plek van bestemming.
De ankermogelijkheden zijn hier legio. Ook kun je ontzettend mooi snorkelen en
duiken, het mooiste tot nu toe vinden wij. Op Iguana Island en Camanou zijn
twee diepe ankerbaaien die wel een kraamkamer voor vissen lijken. Letterlijk
hele zwermen babyvisjes vormen een langgerekt gordijn waar je soms nauwelijks
door heen kan kijken. Vele vissen zien we, waaronder erg grote (ca 1 meter)
Tarponnen. Best even schrikken de eerste keer… ´die Tarpon is toch niet de mama
of papa van al die babyvisjes…? Gelukkig bijten ze niet haha. Ook het koraal is
hier erg mooi, vol kleur, verschillende soorten soms flink in omvang gegroeid.
En ook weer schildpadden genoeg, die blijven mij fascineren. Zeker snorkelend
een zwemmende of grazende schildpad aanschouwen is fenomenaal.
Foto: Prachtig uitzicht over Gorda Sound
vanaf terras mét zwembad.
Foto: Panorama uitzicht over Gorda Sound.
Foto: Glashelder water, schaduw van onze boot is op de bodem te zien, Norman Island.
Foto: Prachtige rotsformaties bij The Baths, Virgin Gorda.
Foto: Grote man op grote rots, The Baths.
Foto: Eén van de grotten bij The Baths.
Ik heb
EINDELIJK weer gedoken! Hier zijn een aantal hele mooie duikspots. Omdat ik
alweer 6 jaar niet gedoken had, ben ik eerst met buddy Marijn (van de
Cassandra) vanaf de kant gaan oefenen met mijn eigen kleine onderhoudsflesje
lucht. Tot ca 4 meter zijn we geweest maar het was al mooi. Ook ging het goed
en alle spullen werkten naar behoren. Daarna een echte duik gemaakt bij de RMS
Rhone, een Engels postschip dat hier voor de kust ooit vergaan is. Wat is
duiken fantastisch! Het schip is mooi met veel verschillende soorten kleurrijk
koraal begroeid. Grote tubes en kommen maar ook veel vissen. Hmmm dit smaakt
naar meer.
Foto: Buddy check in de bijboot.
Teenie Weenie
Tja…. De
foto zegt al genoeg vrees ik. Ik kan natuurlijk schrijven dat het zeilschip dat
je ziet, de onze is. Voor ons schip moet je echter iets beter kijken. Zie je de
soort Optimist langs het grote zeilschip? Dat is nou onze boot. Schoon aan de
haak 13,10 meter lang om erg precies te zijn. Hier stelt dat dus vaak niets
voor! De megajachten zijn soms wel een lust voor het oog vinden wij en met name
het verschil in omvang is en blijft verbijsterend. Ach, het enige wat wij soms
missen is een groter bed en onze afwasmachine … wat hebben we het goed!
Foto: Mega zeiljacht vaart voorbij ons
scheepje om te gaan ankeren.
Foto: Mega zeiljacht met ons mooie scheepje op de voorgrond.
Bye bye bikini
Wij gaan
vertrekken uit de British Virgin Islands. Wij zullen via Bermuda naar de Azoren
varen. Dit betekent bye bye warme bries van 30°C, bye bye warm zeewater van
26°C en daarmee ook bye bye bikini (of zwembroek). De afgelopen maanden hadden
we de hele dag onze bikini of zwembroek aan. Beetje frissig ’s avonds? Ach,
trek een hemdje aan. Ewan liep de hele dag in zijn luier met een slabbetje om.
Heerlijk!! Het zal straks niet meer gewoon zijn dat er pelikanen rondvliegen
als ware zij eenden. Dag azuurblauw water vol gekleurde visjes, we gaan het
allemaal missen.
Op de Azoren
is het nog steeds gemiddeld 20°C, dus we mogen niet klagen. Maar het
voorbereiden op de reis naar de Azoren betekent ook dat wij terug gaan naar
Nederland. Na een paar weken Azoren zullen we richting Frankrijk en/of Engeland
vertrekken en vervolgens gaan we…. Naar huis!
Het gevoel
naar huis te gaan was even wennen maar ik heb er zin in. Ook
al laat ik prachtige zeilavonturen voor wat ze zijn. Weer familie en vrienden zien, ja! Ik kan zowaar een
huis waarderen dat niet schommelt of voor anker gelegd moet worden. Ik heb er zin in dat
Ewan met zijn nichtjes en neefjes kan spelen en vriendjes kan maken op de
crèche (en zowaar ontdekt dat er heel veel leeftijdsgenootjes zijn). Ik krijg
zin om weer aan het werk te gaan. Fulltime ‘mama zijn’ is fantastisch maar ik begin
te verlangen naar enige intellectuele uitdaging; geprikkeld worden om naar meer te streven, samen een goed resultaat te
bereiken. Alhoewel…het afgelopen jaar is mijn laatste, en zeker niet het minste,
goede resultaat geweest, ons resultaat (smile).
Foto: Joost in de mast, controle van de mast en verstaging voor vertrek.
