Tijdszones met een baby…Ahhh!

Ik denk dat we alle aspecten van de reis best goed doordacht hebben, wat mij betreft op één punt na: de verschillende tijdszones die we door gaan zeilen. Voor ons op zich niet erg, je kan bijvoorbeeld een uurtje langer in bed blijven liggen omdat het in plaats van 07.00 uur pas 06.00 uur is. Maar vertel dat maar eens tegen een baby!! Niet aan gedacht! Ewan sliep altijd heerlijk tot een uur of 8.00. Niets te klagen dus. Nu is de klok een uurtje achteruit gezet, en Ewan blijft om 7.00 uur wakker worden. Niets geen 8.00 uur meer. En het tijdsverschil met de Carieb is ca 5 uur… AHHHH. In onze oversteek van de Kaap Verdische eilanden naar de Carieb, een oversteek die we hopen in 2 a 3 weken te kunnen maken, moeten we Ewans interne klokje dus 5 uur vervroegen. Een zware taak waar ik mij helemaal voor wil inzetten want ik hou van slapen! En dan gaan we na een half jaar ook weer terug… “Alle zeilen bij ;-)…”.

Tenerife - familie Marije op bezoek

In de tijd dat Greetje op bezoek is, bekijken we met mijn ouders de mogelijkheden voor hun komst. Eigenlijk was een bezoek in de Carieb het plan, wellicht een bezoek op Sint Maarten in maart, maar dat duurt nog zo lang ….Ook blijken de prijzen schrikbarend hoog. Na veel gepuzzel, de Kaap Verdische eilanden blijken ook geen optie, besluiten we toch maar last minute op 1 november op Tenerife af te spreken.

Op 30 oktober willen we oversteken van Gran Canaria naar Tenerife. We weten dat de wind tussen beide eilanden erg toeneemt in snelheid, tot zo’n 15 knopen extra (een zogeheten acceleratiezone).  We vertrekken vanuit Pasito Blanco rechtstreeks naar het zuiden van Tenerife. Mijn god, wat een wind en wat een golven! Het stormt bijna tussen de eilanden.  De gemiddelde windkracht is 7 bft, variërend tussen 6 en 8 bft, de wind komt schuin van voren. Het is echt hakken en ik heb ook nog de griep, niet fantastisch dus. Ook schiet het voor geen meter op. We besluiten om te keren, dit is geen doen. We leggen aan in Puerto Mogan. Omdat er niemand van de haven aanwezig is, leggen we de boot in een vrije box. Als we later willen gaan betalen, blijkt de haven hartstikke vol. De plek waar wij liggen, mogen we niet liggen omdat de ligplaatshouder over twee dagen terug komt (??? Kunnen we er nu toch liggen zou je denken). Alleen omdat we een baby hebben, zo zegt de havenmeester, worden we niet de haven uitgegooid. We mogen op een ander plekje liggen tot  vrijdagmiddag, 1 november. De havenmeester is daarbij erg bot, wat een gezeur hier vinden we. Als ik niet ziek was, waren we meteen weggaan. Maar goed, ik ben ziek en ben heel blij dat we even stil liggen.

Ik wordt alleen nog niet (snel)  beter en die wind blijft hard waaien de komende dagen terwijl mijn ouders al snel aankomen. Uiteindelijk besluiten we op 1 november over te steken met als strategie dat we eerst langs de kust van Gran Canaria 15 mijl richting noorden varen. Langs de kust is de wind minder hard. Daarna zeilen we met de wind van zij naar het zuiden van Tenerife. Met de wind en de golven schuin van zij zou het te doen moeten zijn ondanks dat de wind niet minder is geworden. En dat blijkt ook, het gaat beter dan de eerste poging. Alleen ik ben toch echt ziek. De hele reis lig ik op de bank binnen, twee keer overgegeven. En ondertussen ook voor Ewan zorgen.  Joost moet het buiten in zijn eentje rooien. Hij moet met de hand sturen omdat de golven zo groot zijn en van zij komen, dat de stuurautomaat dit klusje niet kan klaren. Geradbraakt komen we aan maar wel blij dat we het gehaald hebben. Door de harde wind is het wel een verbazingwekkend snelle overtocht. Met een gemiddelde snelheid van 8 knopen (normaal gemiddeld 6) zijn wij naar Tenerife geracet. We varen direct naar de haven waar mijn ouders een appartement op loopafstand hebben. Deze haven, Puerto Colón, is echter hutje mutje vol. Pfff, het is ondertussen al 18.00 uur.  In een andere haven nabij worden we als toerist niet toegelaten. Dan maar voor anker, uiteindelijk gooien wij vermoeid om 19.30 uur het anker uit.

De volgende dag, 2 november, varen we nogmaals naar Puerto Colón. Misschien is de havenmeester er overdag en komt er over een paar dagen een plek vrij. Daar zien we mijn ouders. Zo fijn om hun op de kade te zien staan. Op de plek van een dagjesboot leggen we tijdelijk aan. Even knuffelen en koffie drinken. De havenmeester blijkt er niet te zijn op zaterdag, maandag kunnen we bellen. ZUCHT… waar vinden we nu een plekje in een haven? De wind waait hard om het eiland en de deining is fiks: niet comfortabel ankeren vinden wij en ook niet prettig om je boot een dagje achter te laten. Na wat bellen vinden we een plek in de haven San Miguel aan de zuidkust van Tenerife (eindelijk!!). Mijn ouders besluiten een auto te huren zodat we elkaar makkelijk kunnen zien.

Foto: Ouders Marije met Ewan.

De dag erna, als wij ons in de haven geïnstalleerd hebben, komen mijn ouders langs met gebak en cadeautjes voor mijn verjaardag. Heel erg leuk en gezellig. Ze hebben zelfs speculaas meegenomen alvast ‘van’ Sinterklaas! De dagen erna verkennen we samen het eiland. We bezoeken mooie dorpjes, het vulkaan landschap rondom de vulkaan de Teide, toeristische boulevards en opa en oma knuffelen veel met Ewan. Het is genieten voor mij om zo’n stukje thuis even om mij heen te hebben. Het afscheid na een week is goed, ook wel moeilijk, maar het is tijd voor ieders eigen weg.

Wij blijven nog twee dagen op Tenerife. Onze volgende bestemming is La Gomera, ook een Canarisch eiland. De wind waait nu nog te hard vinden wij. Als de wind is afgenomen is het ook weer tijd voor iets nieuws!

 

 

Foto: Uitzicht op vulkaan de Teide, de hoogste vulkaan van de Canarische eilanden.

 

 

Foto: Vulkanisch landschap van Tenerife.

 

 

Gran Canaria - familie Joost op bezoek

Op 24 oktober komt Greetje, de moeder  van Joost, op Gran Canaria langs met zijn oom Jan.  We moeten zelfs een beetje door varen om er op tijd te zijn. Via Arrecife op Lanzarote (hier brengen we nog even een bezoek aan de Ikea) en Las Palmas op Gran Canaria (voor wat inkopen van bootspulletjes) motoren we naar Pasito Blanco, een haven met ankerbaai in het zuiden van Gran Canaria. We varen die tijd helaas veel op de motor omdat er erg weinig wind is en we toch een beetje voortgang willen houden.

Een dag voordat Greetje en Jan landen op Gran Canaria, komen wij aan bij Pasito Blanco. Het is een leuke ankerbaai grotendeels omgeven door een hoge klif. Ook is er een klein strandje en even verderop is het toeristische deel van Maspalomas te zien. Het weerzien is ontzetten leuk, we missen het thuisfront toch best. Greetje heeft een koffer vol spullen meegebracht met naast de nodige nuttige zaken als hamburgers en pindakaas ook een lading aan cadeautjes voor Ewan, de kleine man wordt helemaal verwend haha!

 

Foto: Greetje met Ewan en Jan aan het roer.

Met een auto rijden we naar een brede vulkaan midden op het eiland. Het is een prachtige rit, een steile klim omhoog. We krijgen echter te maken met het andere klimaat, aan de noordzijde van de hoge bergen. Naast dat het kouder wordt (logisch) is het erg bewolkt en gaat het zelfs regenen! Nee, het lijkt Nederland wel haha! Nou, het blijkt dat we de regen nog zeker niet gemist hebben. Met onze korte broeken aan komen we de auto niet meer uit tot we weer in het warme zuiden zijn J.

De andere dagen brengen we door met een kort uitstapje op de boot met een gezellige lunch, samen wat wandelen in de omgeving van het appartement en verder gewoon super gezellig samenzijn! Wel fijn om weer wat familie om ons heen te hebben.

Foto: Vulkanisch landschap van Gran Canaria.

Foto: Zandduinen (groot natuurgebied) bij Maspalomas.

Isla Graciosa

In de ochtend van 11 oktober komt Isla Graciosa, het eerste eiland van de Canarische eilanden die wij aan doen, snel dichterbij. Het landschap is prachtig vinden wij. Het is zeker erg dor en droog maar de aardkleuren zijn divers en vaak met vele roodtinten.  Uiteindelijk varen we met Isla Graciosa aan onze rechterhand en ontzettend hoge  kliffen van Lanzarote aan ons linkerhand naar de beschutte ankerbaai op het eiland. Even zijn wij overweldigd door het aantal boten dat er voor anker ligt, ongeveer 35 boten! Het lijkt een kleine nederzetting.  Het water is er turkoois en we kunnen tot 8 meter diep kijken.

 

Foto: Ankerbaai van Isla Graciosa.

Rond het middaguur gooien we het anker uit, nota bene vlak naast Hestur met onze Engelse vrienden Dan en Charlotte! Ontzettend leuk! Het blijkt dat ze nog even op ons gewacht hebben. Die avond is het tot laat bijpraten en eten, als vanouds J.

Isla Graciosa heeft een innemende relaxte uitstraling. Lekker zwemmen en door een bijna woestijn naar het (erg toeristische) dorpje lopen als de golven wat te hoog zijn voor een ritje in de bijboot. Heel stoer, vind ik, beklimmen wij er een vulkaan. Ik met Ewan in de draagzak. Het valt alles mee, ook doordat het redelijk bewolkt is. Bovenop is het uitzicht prachtig, de lucht is helder en we kunnen ver kijken. Joost is bovenaan wel enigszins teleurgesteld omdat de vulkaan aan één kant half ingestort blijkt. Geen mooie ronde krater. ..

 

Foto: Het dorpje heeft geen verharde wegen en er rijden eigenlijk alleen jeeps.

Foto: Beklimming van de vulkaan (zoek Marije).

 

 

 

 

Foto: Uitzicht op de vulkaan vanaf onze ankerplek.

Van Spanje naar de Canarische eilanden: Zes dagen op zee

Dit wordt onze langste tijd op volle zee, 3.5 dag was tot nu toe ons record. Nu gaan we er zes dagen over doen. Spannend maar nog meer hebben we zin om te GAAN! Na 1,5 week vastgelegen te hebben in Baiona (Spanje) willen we verder. Omdat we geen zin meer hebben in de lage druk gebieden die Europa en soms ook Madeira teisteren, besluiten we in één ruk naar de Canarische eilanden te zeilen. Op naar zon en warmte inclusief warm zeewater!!

Op 5 oktober (tja, ik loop een beetje achter met mijn blog)) vertrekken we naar Isla Graciosa. We hebben de hele reis de wind van achteren. De eerste dagen schiet lekker op, er staat zo’n 5 bft. Als we net ter hoogte van Afrika zitten zien we een groot lage druk gebied daar naar het noorden trekken. Even lijkt deze onze kant op te komen maar gelukkig is dit niet het geval. Het is net donker aan het worden en we hebben geen zin in veel wind en regen.  Nu kunnen we die nacht opnieuw genieten van een onwijs prachtige sterrenhemel! Tijdens je wacht heb je dat prachtige uitzicht en soms wat lichtgevende algen in het water, beter kan toch niet?

Foto: Handwasje te drogen in kuip, huishoudelijke beslommeringen gaan gewoon door J.

Uiteindelijk wordt de wind minder, de laatste 16 uur doen we zelfs op de motor. We hebben geen zin om te dobberen vlak voor ons einddoel. Ook zijn we het ontzettend schommelen van de boot best zat: we willen weer stil liggen. Deze oversteek valt ons in die zin best zwaar. Door het constante schommelen met heel veel onverwachte schuivers (doordat het golvenpatroon niet regelmatig is met fikse golven er tussen) hebben we moeite met slapen. Je rolt namelijk bijna om in bed, geen succes. Uiteindelijk na 5,5 dag lukt het mij om redelijk comfortabel te slapen. Zal het schommelen dan toch wennen? Als de zon in de vroege ochtend op komt, zijn we blij wanneer we land zien, de Canarische eilanden!

Foto: Joost uitkijkend op de Tenerife en Isla Graciosa, we zijn er bijna!

Foto: Isla Graciosa, onze aankomst.