vrijdag 2 augustus 2013

Van Brest naar La Coruna en vaccinatie Ewan

Vanuit Brest zijn we met een bijna directe koers naar La Coruña gezeild. De windrichting was meestal zuidoost en daarmee recht van achteren wat met name 's nachts, als de wind weg viel, schommelen betekende. Voor nog enigszins wat slaap hebben we daarom 's nachts de motor bijgezet en de koers op de oceaandeining aangepast. Overdag was de zeilvoering een afwisseling van spinaker en uitgeboomde genua.

Onderweg worden we getrakteerd op een zeer regelmatig bezoek van hele groepen dolfijnen. Het is elke keer een heel spektakel! Van verre zien we ze aankomen, ze spelen bij de neus van onze boot en aan de achterkant. Als de motor bijstaat vinden ze het schroefwater ook leuk om in te spelen. Het is prachtig! Buiten, maar ook binnen in de boot kunnen we ze horen. We krijgen er maar geen genoeg van. Als we op onze knieën voor op de neus van de boot zitten, lijkt het alsof we ze kunnen aanraken. Dit vergeten we nooit meer!


Foto: Spelende dolfijnen onderweg.

Maandag 15 juli, La Coruña, Spanje
We komen om 21.00 uur aan in La Coruña en leggen aan in Marina Coruña. We hebben na 3 dagen door zeilen alweer zin in een hele nacht slapen zonder wacht. Deze marina is best mooi maar, vinden wij, schrikbarend duur: 48,- euro voor 1 overnachting! Gelukkig vinden we ankeren toch leuker vandaar dat we dinsdagavond naar onze ankerplek bij Mera, een dorpje ten noorden van La Coruña, vertrekken.

Woensdagochtend halen we de laatste vaccinatie voor Ewan, de derde DKTP-Hib-HepB prik. In een lokaal ziekenhuis vlakbij de haven maken we ons verstaanbaar met Google Translate, zo goed is mijn Spaans niet meer. Vandaar worden we doorverwezen naar een privékliniek waar we met wat geluk heel snel geholpen worden. Ewan is heel stoer met de prikken, we krijgen mooie stempels en stickers mee in het groeiboekje en klaar is kees. De volgende vaccinatie is pas met 14 maanden.

De oversteek van onze ankerplek bij Mera naar La Coruña maken we met onze bijboot. Een paar weken voor vertrek hebben we, op advies van vrienden, toch maar een bijboot met harde bodem gekocht, een Caribe. Dit bootje met onze 10 pk (tweetakt) motor brengt ons droog naar de overkant, een afstand van 2 mijl (3,8 km). Erg fijn, met onze vorige bijboot met zachte bodem zouden we doorweekt zijn. We scheuren over het water met 25-30 km per uur, ik vind het best spannend eigenlijk: de ria lijkt ineens heel groot in het kleine bijbootje.